To Spiderman: Homecoming είναι η έκτη εμφάνιση του εμβληματικού ήρωα στην μεγάλη οθόνη και η πρώτη ταινία του στο Marvel Cinematic Universe. Μετά την απογοήτευση της σειράς Amazing Spiderman, η Marvel καταφέρνει να αναζωογονήσει το franchise με μερικές φρέσκες ιδέες και μια βαθύτερη κατανόηση του χαρακτήρα που έλειπε από την προαναφερθείσα σειρά. Η ιστορία ξεκινάει αμέσως μετά την παρθενική εμφάνιση του Spiderman στο MCU, στην μάχη του Civil War. Βλέπουμε ότι ο Peter, μετά από αυτή την αποστολή, νιώθει ότι είναι έτοιμος για μεγαλύτερα πράγματα και θέλει να ξεφύγει από την καθημερινότητά του, ενώ ο Tony Stark τον συμβουλεύει να μείνει για λίγο ακόμα ο “φιλικός μας γείτονας Spiderman”. Έτσι όταν ο Peter ανακαλύψει μια συμμορία, που εμπορεύεται όπλα εξωγήινης τεχνολογίας, θα τους κυνηγήσει σε μια προσπάθεια να αποδείξει την αξία του στον μέντορά του.
Απ’ την ταινία απουσιάζουν οι καθιερωμένες σκηνές του Spiderman να πετά με τον ιστό του από κτίριο σε κτίριο και ο θάνατος του θείου Ben, καθώς η Marvel και ο σκηνοθέτης Jon Watts προτιμούν να αποφύγουν τις περιττές επαναλήψεις και να ακολουθήσουν το δικό τους ξεχωριστό όραμα για τον χαρακτήρα. Έτσι έχουμε την πρώτη ταινία Spiderman που δίνει έμφαση στη σχολική ζωή του Peter Parker και εξερευνά κάποιες έξυπνες, αστείες ιδέες, όπως το τι θα γινόταν αν ο Spiderman δεν έβρισκε ψηλά κτίρια για να κρεμαστεί με τον ιστό του. Ακόμα και η ιστορία του Peter, που προτιμά να εγκαταλείψει το σχολείο για να γίνει Avenger, δεν είναι κάτι που βλέπουμε συχνά, μιας και συνήθως ο Spiderman παλεύει να διατηρήσει μια ισορροπία ανάμεσα στην κανονική και την την κρυφή του ζωή. Παρόλα αυτά η εξέλιξη αυτή ταιριάζει με τον αφελή και ανώριμο ακόμα χαρακτήρα του Spiderman, τον οποίο υποδύεται ιδανικά ο Tom Holland. Οι ενδείξεις που είχαμε απ’ το Civil War ότι ο Tom Holland θα είναι ο καλύτερος Spiderman επιβεβαιώθηκαν. Ο νεαρός ηθοποιός είναι ο πρώτος που ενσαρκώνει την ντροπαλή geeky προσωπικότητα του Peter Parker και την παιχνιδιάρικα υπεροπτική πλευρά του Spiderman εξίσου καλά. Δυστυχώς το υλικό που πλαισιώνει αυτή την εξαιρετική ερμηνεία δεν είναι αντίστοιχα αξιόλογο.
Μπορεί να επαίνεσα τις σκηνές του Peter Parker στο σχολείο για την πρωτοτυπία τους, αλλά αυτός είναι και ο μόνος έπαινος που μπορώ να τους δώσω. Το πρώτο μισό της ταινίας είναι ένα συνηθισμένο, μέτριο highschool drama με τους καθιερωμένους ρόλους και τα γνωστά κλισέ. Ακόμα και το χιούμορ, που είναι συνήθως το δυνατό χαρτί της Marvel, εδώ φαίνεται αρκετά βεβιασμένο και σπάνια κατάφερε να αποσπάσει το γέλιο του κοινού. Η ταινία δεν έχει αρκετό χρόνο για να δώσει βάθος στους δευτερεύοντες χαρακτήρες και έτσι καταλήγει σε στερεότυπα όπως αυτά του νταή και της μοναχικής edgy έφηβης. Σε αυτό ευθύνεται και το ότι ο Peter ελάχιστα αλληλεπιδρά με αυτούς τους χαρακτήρες, επειδή σε όλη την ταινία προσπαθεί να εγκαταλείψει τη σχολική ζωή και να πείσει τον Tony Stark ότι είναι έτοιμος για τους Avengers. Όπως προείπα, αυτή η ιδέα είναι ενδιαφέρουσα και ξεκινά την πορεία του Spiderman προς την ωριμότητα, χωρίς να έχει στηθεί όμως στις σωστές βάσεις.
Αρχικά ο Tony Stark, ενώ στρατολόγησε τον Spiderman στο Civil War και τον έβαλε να πολεμήσει με πιο έμπειρους ήρωες, τώρα ξαφνικά τον αφήνει να δρα μόνος του, δίχως καμία εκπαίδευση ή σοβαρή επίβλεψη. Δηλαδή ανέθεσε για πρώτη αποστολή σε ένα ευεπηρέαστο έφηβο κάτι ιδιαίτερα δύσκολο και σημαντικό και μετά περίμενε ότι θα του αρκούσε το να βοηθάει γιαγιάδες στο Queens. Επιπλέον όταν ο Spiderman τον ενημερώνει για την συμμορία με τα εξωγήινα όπλα, ο Tony δεν παίρνει δραστικά μέτρα, δίνοντας δικαιολογία στον Peter να ασχοληθεί αυτός με την υπόθεση. Αυτές οι δύο κινήσεις όχι μόνο κάνουν τον Ironman να φαίνεται εντελώς ανεύθυνος και ηλίθιος, αλλά αποδυναμώνουν και τον σκοπό της ταινίας, που είναι η ωρίμανση του Peter, καθώς απ’ την αρχή είναι περισσότερο θύμα των λανθασμένων χειρισμών του Tony, παρά της δικιάς του ανωριμότητας. Μπορεί τα παραπάνω να μην σας φαίνονται τόσο σημαντικά, όμως κινητοποιούν την πλοκή και όταν η ταινία δεν παρουσιάζει κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον για να σου αποσπάσει την προσοχή, είναι δύσκολο να μην τα προσέξεις.
Ευτυχώς στο δεύτερο μισό η ταινία βρίσκει σιγά σιγά τον ρυθμό της. Οι σκηνές δράσης με τον Spiderman είναι εντυπωσιακές, χωρίς όμως να φτάνουν την ένταση και την αίσθηση κινδύνου της πρώτης τριλογίας. Αυτό συμβαίνει διότι η Marvel είθισται να προσθέτει χιούμορ στις σκηνές δράσης, το οποίο ναι μεν μπορεί να’ ναι πετυχημένο, αλλά διαλύει εντελώς την ένταση της σκηνής, κάνοντας τη δράση να φαίνεται επουσιώδης. Παρόλα αυτά, μια συγκεκριμένη εξέλιξη που αφορά τον κακό, αλλάζει εντελώς τα δεδομένα και οδηγεί πιθανά στην πιο αγωνιώδη σκηνή οποιασδήποτε ταινίας Spiderman. Από εκεί και πέρα η ταινία γίνεται πραγματικά συναρπαστική! Η σύγκρουση του Spiderman με τον Vulture αποκτά ουσία και η τελική μάχη μεταξύ τους είναι σοβαρή και αναπάντεχα συναισθηματική. Στον κακό δεν έχω αναφερθεί γιατί είναι δύσκολο να μιλήσεις γι’ αυτόν χωρίς να κάνεις spoil. Σε γενικές γραμμές ο Vulture είναι πολύ ενδιαφέρον χαρακτήρας με ξεκάθαρο κίνητρο. Βέβαια τα κίνητρα του και το πως αποκτά τον εξοπλισμό του εγκαθιδρύονται μάλλον βιαστικά στα πρώτα πέντε λεπτά της ταινίας, αλλά ακόμα και έτσι ο Vulture είναι εύκολα ένας από τους καλύτερους κακούς της Marvel, χάρις και στον πάντα χαρισματικό Michael Keaton. Σε αυτό το σημείο να πω ότι ο Keaton έπαιξε τον Batman στις πρώτες του ταινίες, μετά υποδύθηκε τον ρόλο ενός πρώην διάσημου ηθοποιού που έπαιζε τον υπερήρωα Birdman και τώρα παίζει έναν υπερκακό με μορφή πουλιού. Η καλύτερη φιλμογραφία ηθοποιού ever!
Εν τέλει το Spiderman: Homecoming ξεπέρασε τη σειρά Amazing Spiderman και είχε τις δυνατότητες να γίνει η καλύτερη ταινία στο franchise. Αυτή η τιμή ανήκει ακόμα κατά τη γνώμη μου στο Spiderman 2, εξαιτίας του αδιάφορου πρώτου μισού του Homecoming και των σημαντικών κενών στην πλοκή. Ακόμα και έτσι όμως, η ταινία προσπάθησε να είναι δημιουργική και πρωτότυπη και αυτό είναι κάτι που πρέπει να εκτιμήσουμε και να υποστηρίξουμε. Αν η ταινία ήταν σε όλη της τη διάρκεια το ίδιο καθηλωτική, όσο ήταν στα τελευταία λεπτά, θα είχαμε ένα τέλειο αποτέλεσμα. Ως έχει είναι μια αρκετά καλή και διασκεδαστική ταινία, που θέτει τις βάσεις ενός λαμπρού μέλλοντος για τον Spiderman. Σίγουρα θα την απολαύσετε αν είστε φαν του αραχνάκια, γι’ αυτό προλάβετε την όσο παίζεται στο σινεμά!
Βαθμολογία: 7/10
Ορέστης
[vc_row][vc_column][thb_gap height=”45″][thb_postcarousel title_position=”bottom-title” columns=”3″ navigation=”true” source=”size:20|post_type:post”][thb_gap height=”45″][/vc_column][/vc_row]
