To Manchester by the Sea είναι η ιστορία του απαθούς και ακοινώνητου Lee Chandler, ο οποίος εργάζεται ως επιστάτης στην Βοστόνη. Η ρουτίνα του θα διαταραχτεί απ’τον θάνατο του αδερφού του και θα αναγκαστεί να επιστρέψει στην πατρική του πόλη για να κανονίσει τη κηδεία και να φροντίσει τον ανηψιό του. Μια τέτοια ιστορία θα περίμενε κανείς να εξελιχθεί με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο,αλλά ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας, Kenneth Lonergan, αποφεύγει τα χολιγουντιανά κλισέ και παραδίδει μια από τις πιο συγκινητικές ταινίες της χρονιάς.
Η ταινία διαχειρίζεται τα θέματα της κατάθλιψης και του πένθους με εγκράτεια και ωριμότητα που σπάνια βλέπουμε. Ο Lonergan φαίνεται να αφηγείται μια πολύ προσωπική ιστορία, λαμπρή μες στη λιτοτητά της. Η σκηνοθεσία συμπληρώνει την τραγωδία της ιστορίας αντί να την επισκιάζει, ενώ οι μεγάλοι σπαρακτικοί μονόλογοι δίνουν την θέση τους σε μικρές, ουσιώδεις συζητήσεις που προσδίδουν αυθεντικότητα και ανθρωπιά. Πέρα από το εξαιρετικό γράψιμο όμως, αυτό που κάνει τους χαρακτήρες της ταινίας να μοιάζουν αληθινοί είναι οι συγκλονιστικές ερμηνείες.
Όσοι γνωρίζετε ήδη για την ταινία, σίγουρα το πρώτο πράγμα που θα ακούσατε είναι η ηθοποιία του Casey Affleck και όχι αδίκως. Όλοι οι ηθοποιοί κάνουν εξαιρετική δουλειά, ειδικά η Michelle Williams παρά τον περιορισμένο χρόνο που την βλέπουμε, αλλά ο Affleck ξεχωρίζει. Αυτός ο ρόλος όχι μόνο θα αναζωογονήσει τη καριέρα του αλλα πιθανά θα του χαρίσει και το Όσκαρ. Το μεγαλείο αυτή της πολυδιάστατης ερμηνείας έγκειται στην διακριτικότητα της. Ποτέ στην ταινία δεν βλέπεις τον Casey Affleck να προσπαθεί υπερβολικά να τραβήξει τα βλέμματα. Αντιθέτως χάνεται στο ρόλο του Lee Chandler, ενσαρκώνοντας άψογα την κρυφή θλίψη, τις ενοχές και την παραίτηση του χαρακτήρα του.
Αυτό που μπορεί να ξενίσει κάποιους είναι ο πολύ αργός ρυθμός της ταινίας και η πλοκή που μερικές φορές χάνει το στόχο της. Αν και συνήθως τα κατακρίνω και γω σε άλλες ταινίες, εδώ δεν πρόκειται για λάθος αλλά για συνειδητή επιλογή του σκηνοθέτη, με σκοπό να βάλει το θεατή στη θέση των πρωταγωνιστών και να του μεταδώσει το πως νιώθει κάποιος με κατάθλιψη. Πιθανά κάνω την ταινία να φαίνεται πολύ μίζερη. Σίγουρα μπορεί να μην είναι η πιο ευχάριστη, αλλά δεν λείπουν οι όμορφες, γλυκές στιγμές. Όπως σε κάθε καλό δράμα, περνάς από όλο το φάσμα των ανθρώπινων συναισθημάτων βλεποντάς το, από στεναχώρια και απογοήτευση μέχρι χαρά και ελπίδα.
Το Manchester by the Sea θα κάνει πρεμιέρα αυτή τη βδομάδα,δύο μήνες μετά την πρεμιέρα του στην Αμερική…τουλάχιστον είδαμε πρώτοι αριστουργήματα όπως το Rings και το Buh Bye Man. Αν και έχουν ήδη βγει torrents θα σας έλεγα αν μπορείτε να το στηρίξετε βλεποντάς το στο σινεμά. Πρόκειται για μια υπέροχη, συγκινητική ταινία που κατά τη γνώμη μου άξια κέρδισε υποψηφιότητα Όσκαρ για ταινία της χρονιάς.
Βαθμολογία:9/10
ορεστης
[vc_row][vc_column][thb_gap height=”45″][thb_postcarousel title_position=”bottom-title” columns=”4″ navigation=”true” source=”size:20|post_type:post”][thb_gap height=”45″][/vc_column][/vc_row]
