Μετά από τρείς αποτυχημένες προσπάθειες κατάφερα επιτέλους να δω την ταινία για την οποία μιλούσαν όλοι το 2016, το μιούζικαλ La La Land… στη πρώτη σειρά. Παρότι χαιρόμουν που ένα original μιούζικαλ εξακολουθούσε να γεμίζει αίθουσες ένα μήνα μετά την πρώτη του προβολή στην Ελλάδα, ανησυχούσα για την κινηματογραφική μου εμπειρία. Βέβαια το μιούζικαλ του Damien Chazelle είχε αποσπάσει εφτά Χρυσές Σφαίρες ενθουσιάζοντας κοινό και κριτικούς, οπότε τι άλλο μπορούσε να πάει στραβά; Απολύτως τίποτα!
Μεταφερόμαστε στον μαγευτικό κόσμο του Los Angeles, όπου εκτυλίσσεται το γνώριμο αλλά κλασσικό ρομάντζο δύο ονειροπόλων, ενός πιανίστα της τζαζ και μίας ηθοποιού, που ενσαρκώνουν ο Ryan Gosling και η Emma Stone αντίστοιχα. Η ταινία ξεκινά σαν φόρος τιμής στα μιούζικαλ της Χρυσής Εποχής του Hollywood, με εντυπωσιακά γυρισμένα χορευτικά και τραγούδια γεμάτα κέφι και ενέργεια που μεταφέρουν τον αυθορμητισμό και την συναισθηματική αφέλεια εκείνης της εποχής. Όπως είπα η ιστορία είναι γνωστή, αλλά ο τρόπος που την διηγείται ο Chazelle και η χαρισματικότητα που προσδίδουν στους χαρακτήρες τους οι πρωταγωνιστές την μετατρέπουν σε μια φρέσκια εμπειρία. Ο Gosling και η Stone έχουν αψογη χημεία μεταξύ τους και είναι πολύ εύκολο να καταλάβεις και να ταυτιστείς με τις ελπίδες και τις ανησυχίες τους. Ακόμα και αν η ταινία ήταν απλά μια αναβίωση κλασσικού χολυγουντιανού μιούζικαλ θα ήταν και πάλι εξαιρετική. Όμως η ταινία κάνει πολλά περισσότερα.
Καθώς συνεχίζει η ιστορία εγκαταλείπεται η παραδοσιακή μορφή μιούζικαλ και η ταινία ασχολείται περισσότερο με τα όνειρα και τις θυσίες που απαιτούνται για να τα πραγματοποιήσεις. Αν και αρχικά ήθελα να έχει περισσότερα τραγούδια γιατί απολάμβανα την μουσική στο τέλος κατάλαβα πως ήταν ακόμα μια έξυπνη επιλογή του σκηνοθέτη που ταιριάζει με τα θέματα της ταινίας. Ο Damian Chazelle μετά το απίστευτο Whiplash προσφέρει μια ακόμα υπέροχη ταινία, προϊόν του πάθους του για την τζάζ. Ένα πάθος που δίνει ζωή σε αυτή τη ταινία και ξεχειλίζει σε κάθε σκηνή. Απόδειξη αυτού η προσπάθεια που απαιτείται για τις μουσικές σκηνές, εκ των οποίων οι περισσότερες είναι γυρισμένες σε μονόπλανα, είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη και το τελικό αποτέλεσμα εξαιρετικό.
Από τεχνικής άποψης η ταινία δεν υστερεί πουθενά. Η κινηματογραφία είναι εντυπωσιακή και κάνει το Los Angeles να φαίνεται ονειρικό, η σκηνοθεσία απίστευτη, τα τραγούδια είναι όλα πολυ καλά και αξιομνημόνευτα, η ηθοποιία πολύ καλή. Πέρα από τα τεχνικά κομμάτια όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι η ταινία έχει καρδιά και είναι φτιαγμένη με φροντίδα και πάθος. Με συγκίνησε και με έκανε να θέλω να είμαι δημιουργικός και ελπίζω να κάνει το ίδιο και για σας. Αν δεν την έχετε δεί ακόμα, πηγαίνετε, απολαύστε την και σιγομουρμουρήστε τα τραγούδια βγαίνοντας απ’την αίθουσα.
Βαθμολογία:10/10
ορεστης
[vc_row][vc_column][thb_gap height=”45″][thb_postcarousel title_position=”bottom-title” columns=”4″ navigation=”true” source=”size:20|post_type:post”][thb_gap height=”45″][/vc_column][/vc_row]
