Οι ταινίες των Χριστουγέννων είναι ακριβώς όπως οι διακοπές των Χριστουγέννων γενικότερα: είναι γλυκανάλατες, ισορροπούν ανάμεσα στην ευφορία και την κατάθλιψη και τις βαριέσαι γρήγορα, παρά τον αρχικό ενθουσιασμό. Και φυσικά είναι μια ένοχη απόλαυση, μια δικαιολογία για να κάθεσαι σπίτι όλα μέρα και να τρως μελομακάρονα. Παίζονται οι ίδιες στο repeat εδώ και 10 χρόνια, αφού τα μεγάλα studio δε ρισκάρουν παρά ελάχιστα πλέον να κυκλοφορήσουν στους κινηματογράφους εποχιακές ταινίες των οποίων η σκηνοθετική απλότητα δεν κερδίζει τίποτα στη μεγάλη οθόνη. Και δε χρειάζεται να κυκλοφορήσουν άλλες. Τα κλισέ και οι φορμαρισμένες υποθέσεις έχουν κάνει το είδος τόσο κορεσμένο που οι υπάρχουσες αρκούν για να μεγαλώσουν-μεγαλώσουν γερά παιδιά για πολλές γενιές ακόμα.
- SOS! Τα Χριστούγεννα κινδυνεύουν. Μπορείτε να βοηθήσετε;
Ο Grinch κλέβει όλα τα δώρα για να εκδικηθεί μια σκληρή πόλη, διαλύοντας το γιορτινό πνεύμα. Στο Santa Clause, ο Tim Allen παίρνει τη θέση του Άγιου Βασίλη όταν προκαλεί ένα ατύχημα στον πραγματικό. Οι κακοτοπιές που μπορούν να καταστρέψουν τη γιορτή είναι πολλές και είναι πάντα καλή δικαιολογία για λίγη δράση κι αγωνία σε μια κατα τ’ άλλα αργή και ατμοσφαιρική ταινία. Όλοι ξέρουμε ότι στο τέλος τα Χριστούγεννα θα σωθούν, αλλά είναι μια σύμβαση που κάνουμε όταν πατάμε το Play έχοντας διαβάσει την υπόθεση. Κι αν δε σωθούν, δεν είναι το τέλος.
How The Grinch Stole Christmas (2000)
- Οι άπιστοι Θωμάδες
Ο μικρός πρωταγωνιστής του Polar Express αμφισβητεί τα Χριστούγεννα μέχρι που επιβιβάζεται στο ομώνυμο τρένο. Στο Miracle on 34th street, το δύσπιστο κοριτσάκι αρχίζει να πιστεύει όταν ο Άγιος πραγματοποιεί όλες τις ευχές της. Η μετάβαση απ’ τον σκεπτικισμό στην βαθιά πίστη είναι συνηθισμένη για τις γιορτινές ταινίες. Άλλωστε, λειτουργεί ως ένα καλό μέσο μετάδοσης του πνεύματος στα παιδιά. Ίσως αυτή τη φορά ο μικρός Γιωργάκης δε θα κάνει άνω κάτω το σπίτι για να βρει τα δώρα του 2 βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα, αφού «δεν τα χει φέρει ακόμα ο Αη Βασίλης». - Αγάπα τον πλησίον σου (για λίγο)
Στο Home Alone 2, ο Kevin σώζει απ’ τους ληστές τα χρήματα που μάζευε το παιχνιδοπωλείο για τα παιδικά νοσοκομεία. Το επιπόλαιο κοριτσάκι του Dear Santa γίνεται εθελόντρια σε σίτιση αστέγων. Ούτως ή άλλως οι γιορτές είναι μια περίοδος που εξυψώνεται το αλτρουιστικό πνεύμα των ανθρώπων (και ξαναπέφτει μόλις βρεθεί και πάλι το έλατο στο πατάρι). Το κλίμα χαράς είναι τόσο έντονο γύρω μας που η επιθυμία να διαλύσουμε κάθε λύπη γίνεται ξαφνικά επιτακτική. Λογικό είναι λοιπόν η διάθεση αυτή να αποτυπώνεται και στο σινεμά.
Dear Santa (2011)
- Κρύο – καιρός για δύο
Οι πληγωμένες και προδομένες πρωταγωνίστριες του Holiday βρίσκουν συντρόφους πριν την αλλαγή του χρόνου. Ολόκληρο το Love Actually είναι ένας ύμνος στον Χριστουγεννιάτικο έρωτα (και στο πώς ένα ensemble cast υπερδιάσημων ηθοποιών μπορεί να σώσει οικονομικά μια ταινία). Ο ρομαντισμός είναι θεματικός άξονας για ταινίες παντός καιρού, αλλά το Χριστουγεννιάτικο κλίμα κάνει το κοινό ακόμα πιο ευάλωτο στις εύκολες συγκινήσεις. Λίγη δόση «αληθινής αγάπης» και το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς ξεπουλάει σε χαρτομάντηλα πριν προλάβεις να πεις «Ρούντολφ το ελαφάκι». - Οικογενειακές Ιστορίες
Στο Elf, o Will Ferrell βρίσκει επιτέλους τον πραγματικό του πατέρα. Ο Jack Frost στην ομώνυμη ταινία επανασυνδέεται με τον γιο του μετά θάνατον ως χιονάνθρωπος. Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή που όλοι μας θυμόμαστε (ή τουλάχιστον προσποιούμαστε ότι θυμόμαστε) την αξία της οικογένειας. Βέβαια στην πραγματική ζωή αυτό μεταφράζεται ως δεκτικότητα στο να αντέξεις για 2-3 ώρες τον σπαστικό σου θείο στο οικογενειακό τραπέζι. Η συγκινητική στιγή που οι δυο σας αγκαλιάζεστε και λύνονται αυτόματα όλες οι διαφορές σας είναι αποκλειστικότητα του σινεμά.
Jack Frost (1998)
- Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι
Ο αγαπημένος Billy Bob Thornton ως Bad Santa μετατρέπεται από αλκοολικό ληστή σε υπερασπιστή των αδυνάτων χάρη στη δύναμη της αγάπης. O Ebenezer Scrooge παίρνει σημαντικά μαθήματα ζωής απο Χριστουγεννιάτικα φαντάσματα στο κλασικό A Christmas Carol. Για τους δημιουργούς η απόσταση ανάμεσα στην καθαρή κακία και στην απόλυτη καλοσύνη μετριέται σε μερικές στιγμές συνειδητοποίησης και λίγο εορταστικό πνεύμα για γαρνιτούρα. Οι θεατές αντιλαμβάνονται την υπερβολή αλλά η κάθαρση που δημιουργούν αυτές οι ταινίες είναι σχεδόν εθιστική. - Τα παιδιά στην πρώτη γραμμή
Σε όλες, μα όλες, μα ΟΛΕΣ τις Χριστουγεννιάτικες ταινίες τα παιδιά είναι πρωταγωνιστές. Περνάνε τα πάνδεινα χωρίς να χάσουν την πίστη τους, κουβαλάνε τη μοίρα των Χριστουγέννων στις πλάτες τους, δίνουν μαθήματα αλληλεγγύης στους μεγάλους και γίνονται μάρτυρες φαντασμαγορικών θαυμάτων που δε μπορούν να μοιραστούν με κανέναν. Με λίγα λόγια, εμφανίζονται ως οι ήρωες που όλα τα παιδιά ονειρεύονται να γίνουν και η ταύτιση είναι αναπόφευκτη. Ο μικρός καταφερτζής Macaulay Culkin στο Home Alone είναι το νούμερο 1 σύμβολο θάρρους και ελπίδας για όλους τους μικρούς θεατές – δηλαδή το δυναμικό κοινό της εορταστικής περιόδου.
Home Alone (1990)
