Μια ψιλοάγνωστη ταινία για πολλούς, αλλά για μένα μια από τις πιο εντυπωσιακές ταινίες που έχω δει. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του Christopher McCandless, o oποίος αποφοιτώντας άριστος από το λύκειο και απογοητευμένος από τον δυτικό τρόπο ζωής αποφασίζει να δωρίσει όλες του τις οικονομίες και να ξεκινήσει ένα ταξίδι για να βρει τον εαυτό του. Χωρίς να πει κάτι στην οικογένεια και τους φίλους του, εγκαταλείπει όλα όσα τον συνέδεαν με την παλιά του ζωή και με το όνομα Alexander Supertramp γυρνά την Αμερική με κάθε δυνατό τρόπο, από οτοστόπ και περπάτημα μέχρι κανό και κρυφά σε εμπορικά τρένα, ζώντας κάθε μέρα στο μέγιστο. Μετά από πολλές δυσκολίες καταλήγει στην Αλάσκα εντελώς αλλαγμένος από τις εμπειρίες που έζησε και νιώθοντας πραγματικά χαρούμενος με την ελευθερία που του προσέφερε η φύση καταγράφοντας τα όλα στο ημερολόγιό του. Όμως όταν οι δυσκολίες τον γονατίζουν συνειδητοποιεί ότι η πραγματική ευτυχία έρχεται ανάμεσα στους αγαπημένους του, και αποφασίζει να επιστρέψει σπίτι μετά από 2 χρόνια απουσίας. Όπως γράφει στο ημερολόγιό του, “Happiness only real when shared”. Συγκλονιστική ηθοποιία από τον Emile Hirsch, καταπληκτική σκηνοθεσία από τον Sean Penn, απίστευτα πλάνα και μουσική σε κάνουν να θες να πάρεις το σακίδιο σου και να ξεκινήσεις με τα πόδια για την Αλάσκα. Το κυριότερο όμως, αυτή η ταινία σε κάνει να σκεφτείς τι χρειάζεται να κάνει κάποιος για να είναι πραγματικά χαρούμενος…
“Two years he walks the earth. No phone, no pool, no pets, no cigarettes. Ultimate freedom. An extremist. An aesthetic voyager whose home is the road. Escaped from Atlanta. Thou shalt not return, ’cause “the West is the best.” And now after two rambling years comes the final and greatest adventure. The climactic battle to kill the false being within and victoriously conclude the spiritual pilgrimage. Ten days and nights of freight trains and hitchhiking bring him to the Great White North. No longer to be poisoned by civilization he flees, and walks alone upon the land to become lost in the wild.
Alexander Supertramp May 1992”
Vez
