Επιστρέφουμε στον μαγικό κόσμο της J.K.Rowling με την μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορηματός της στην μεγάλη οθόνη.Αυτή τη φορά θα ακολουθήσουμε τις περιπέτειες του Newt Scamander,του Δαρβίνου του μαγικού κόσμου και συγγραφέα του βιβλίου που δάγκωνε στον Αιχμάλωτο του Αζκαμπάν.Ο Newt θα καταφθάσει στην Αμερική των 20s με μια βαλίτσα γεμάτη μαγικά πλάσματα τα οποία θα ξεχυθούν ελεύθερα στη Νεα Υόρκη,η οποία παράληλλα τρομοκρατείται από μια μυστηριώδη μαγική δύναμη.
Με εξαίρεση των Αιχμάλωτο του Αζκαμπάν δεν είμαι μεγάλος φαν των ταινιών Χάρυ Πότερ,αλλά τις βλέπω ευχάριστα.Μετά από αυτή τη ταινία όμως τις εκτίμησα πολύ περισσότερο καθώς αυτές τουλάχιστον είχαν ξεκάθαρο πρωταγωνιστή και καλοφτιαγμένη ιστορία.Σε αυτή τη ταινία έχουμε δύο πλοκές.Η πρώτη είναι να βρεί ο Newt όλα του τα χαμένα Pokemon και η δεύτερη και πιο σημαντική,να ταυτοποιηθεί η δύναμη,η οποία απειλεί να αποκαλύψει την ύπαρξη μάγων στους ανθρώπους.Οι δύο αυτές πλοκές ελάχιστα επιρρεάζουν η μια την άλλη κάνοντας έτσι τις σκηνές που ο Newt ψαχνει τα πλάσματα να μοιάζουν με filler.Τα πλάσματα βέβαια είναι αρκετά ενδιαφέροντα και προσφέρουν αρκετό γέλιο αλλά θα πρεπε να είναι το κεντρικό θέμα της ταινίας όπως υποδυκνύει ο τίτλος.
Αντί γι αυτό όμως περνάμε το πρώτο τρίτο της ταινίας στήνοντας ένα σωρο διαφορετικούς χαρακτήρες και μια οργάνωση κατά των μάγων που μόνο βλάπτουν την ταινία καθώς εν τέλει δεν έχουν μεγάλες επιπτώσεις στην ιστορία και τραβάν την προσοχή μας από τον πρωταγωνιστή.Μέχρι να εστιάσουμε σε αυτόν το μόνο που έχουμε δεί είναι ο Eddie Redmayne να μιλά και να συμπεριφέρεται εκνευριστικά περίεργα και να μην νοιάζεται που τα πλασματα του καταστρέφουν τη Νεα Υόρκη και απειλούν να αποκαλύψουν τον μαγικό κόσμο.Όποια προσπάθεια να δωθεί λίγο βάθος στους χαρακτήρες και να αναπτυχθεί ένα βιαστικό υποτυπώδες ρομάντζο έρχεται πολύ αργα για να νοιαστεί κανείς κάνοντας τις συναισθηματικές σκηνές στο τέλος αναποτελεσματικές.Επίσης όπως και σε όλα τα έργα της Rowling,πράγματα συμβαίνουν απλά επειδή το λέει το σενάριο και το plot twist,παρα τις απεγνωσμένες προσπάθειες της ταινίας να το κρύψει,το βλέπεις να έρχεται από χιλιόμετρα μακριά.
Φυσικά η ταινία έχει και κάποια θετικά σημεία.Όπως προείπα τα πλάσματα έχουν πλάκα αν και δεν τρελαίνομαι για το CGI ενώ υπάρχουν και κάποιες καλές ερμηνείες όπως του Non-Mage φίλου του Newt που αποσπά κάποια γέλια.Το κύριο τράβηγμα της ταινίας βέβαια είναι να βλέπεις τον μαγικό κόσμο της Αμερικής και το πως αυτός λειτουργεί και είναι κάτι πάνω στο οποίο ελπίζω να επεκταθούν στις υπόλοιπες τέσσερις ταινίες.Κάτι ακόμα που εκτίμησα είναι το ότι η ιστορία της ταινίας είναι ανεξάρτητη και δεν εκμεταλλεύεται την αγάπη του κοινού για το Harry Potter αλλά ούτε και προσπαθεί πολύ να ετοιμάσει τα μελλοντικά sequel,σε αντίθεση με άλλα πρόσφατα properties της WB.
Μπορεί το Fantastic Beasts and Where to Find Them να μην είναι κακή ταινία αλλά το αργό pacing και η κακή δομή της ιστορίας με έκαναν να βαρεθώ και να μην σχηματίσω σύνδεση με τους χαρακτήρες.Παρόλα αυτά υπάρχουν διασκεδαστικές στιγμές και αν είστε φαν αυτών των ταινιών σίγουρα δεν θα τη χάσετε.Εγώ θα περιμένω κάτι καλύτερο από τα sequel.
Βαθμολογία:5/10
ορεστης
[vc_row][vc_column][thb_gap height=”45″][thb_postcarousel title_position=”bottom-title” columns=”4″ navigation=”true” source=”size:20|post_type:post”][thb_gap height=”45″][/vc_column][/vc_row]
