Με αφορμή την τεράστια ανθρωπιστική κρίση που έχει ξεσπάσει στο χώρο της Συρίας αλλά και σε διάφορες άλλες περιοχές της Ευρώπης ως υποπροϊόντα αυτής , με κυριότερο τα σύνορα Ελλάδας και Τουρκίας , αναδύεται για ακόμα μια φορά η κρίση ηθών που διακρίνει την κοινωνία μας. Και μιλώντας για κοινωνία δεν εννοώ μόνο την ελληνική αλλά και την ευρωπαϊκή σαν σύνολο.
Τι εννοώ με την κρίση ηθών;
Κρίση ηθών είναι η κρίση που υπάρχει διάχυτη σήμερα μέσα στην κοινωνίας μας (παγκοσμίως) και έχει να κάνει με τις ιδέες μας και την κουλτούρα μας , όταν συζητάμε ή χρειάζεται να δράσουμε πάνω σε ζητήματα που αφορούν ανθρωπιστικές κρίσεις , όπως π.χ. αυτή που έχει προκύψει τους τελευταίους μήνες στην Συρία και σιγά σιγά κλιμακώνεται και μέσα στην Ευρώπη με την εισροή όλο και περισσότερων μεταναστών αλλά και με τις συνεχόμενες τρομοκρατικές επιθέσεις. Με άλλα λόγια η κρίση ηθών αποτυπώνεται στην αντιμετώπιση μας απέναντι σε παρόμοιες καταστάσεις αλλά και γενικότερα στον τρόπο ζωής μας. Και φυσικά είναι διαφορετικό να συζητάμε για την κρίση στην Συρία και για τους μετανάστες (τότε είναι εύκολο να τους συμπονέσουμε στα λόγια) και διαφορετικό να έρχονται αυτοί οι μετανάστες στην χώρα μας ζητώντας άσυλο. Τότε η πλειοψηφία των ανθρώπων που θεωρητικά θέλει το καλό αυτών των μεταναστών αλλάζει στάση και συμπεριφορά γιατί πλέον το πρόβλημα αγγίζει κι τους ίδιους και επηρεάζει την καθημερινότητα τους. Μερικοί μάλιστα θα κληθούν μάλιστα να συμβιώσουν με αυτούς τους ανθρώπους.
Εδώ λοιπόν μπαίνει μια διαχωριστική γραμμή. Εδώ δείχνουν οι πολίτες μιας χώρας την αλληλεγγύη τους και την πραγματική τους συμπόνοια για ανθρώπους οι οποίοι από την μία μέρα στην άλλη έχασαν τα πάντα. Την δουλειά τους , το σπίτι τους , τα υπάρχοντα τους ακόμα και συγγενείς ή μέλη της οικογένειας τους. Και τα έχασαν αυτά λόγω ενός σκληρού πολέμου που δεν αξίζει να υφίσταται σε καμία κοινωνία.
Πώς αντιδρούν λοιπόν οι πολίτες μια χώρας σε μια τέτοια ραγδαία αλλαγή στην καθημερινή τους ζωή ;
Εδώ αναδεικνύεται κάτι που εγώ ονομάζω «διακριτικό» ανθρωπισμό. Μπορεί όμως ο ανθρωπισμός να κάνει διακρίσεις ; Νομίζω η απάντηση είναι σαφής και δεν επιδέχεται προσθαφαιρέσεις . Είναι ΟΧΙ. Δεν υπάρχει τέτοιος ανθρωπισμός. Στην πραγματικότητα ή είσαι ανθρωπιστής ή δεν είσαι. Ο όρος αυτός είναι μόνο για να καταλάβει κανείς την ύπαρξη και αύξηση του φαινομένου, πολλοί άνθρωποι να δηλώνουν ανθρωπιστές ή να καταδικάζουν τέτοια φαινόμενα μόνο στα λόγια. Κανένα έργο, ενώ το πρόβλημα έχει φτάσει «μέσα» στα σπίτια των ευρωπαίων.
Ο «διακριτικός» ανθρωπισμός λοιπόν χαρακτηρίζει όσους είναι «ανθρωπιστές» μόνο για συγκεκριμένες ομάδες και κοινωνίες ανθρώπων. Δυστυχώς το φαινόμενο αυτό είναι παγκόσμιο και εξαπλώνεται τάχυστα όσο περνούν τα χρόνια. Δεν είναι τυχαία η έξαρση του ρατσισμού και η άνοδος των ακροδεξιών αλλά και ακροαριστερών και αναρχικών κομμάτων σε πολλά κράτη του κόσμου και ειδικότερα της Ευρώπης και κρατήστε το αυτό.
Θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα για να καταλάβετε καλύτερα και να πεισθείτε ότι ακόμα και εσείς οι ίδιοι μπορεί να έχετε πέσει στην παγίδα του «διακριτικού» ανθρωπισμού. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από αυτό με το παιδάκι που βρέθηκε νεκρό πριν λίγους μήνες στα σύνορα με την Τουρκία και έγινε λανθασμένα εξώφυλλο από γνωστή ελληνική εφημερίδα. Όλοι βγήκαν αμέσως να καταδικάσουν το γεγονός! Αλλά αναρωτηθείτε πόσοι από αυτούς που τυχαίνει να είναι και κάτοικοι της Λέσβου δεν αναφώνησαν μπροστά στην κοσμοσυρροή που έχει δημιουργηθεί στο νησί τους, «εδώ δεν μπορούμε να ζήσουμε εμείς θα φιλοξενήσουμε και τους μετανάστες;»
Αυτές οι δύο εικόνες όμως έρχονται σε τρομερή αντίθεση μεταξύ τους. Δυστυχώς η αντίληψη αυτή έχει αναπτυχθεί αρκετά λόγω της γενικότερης οικονομικής κρίσης που έχει εξαλείψει και τα τελευταία συναισθήματα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς.
Πώς είναι δυνατόν συνάνθρωποι σου να πεθαίνουν και να πνίγονται στην προσπάθεια τους να γλιτώσουν από τις φρικτές εικόνες του πολέμου και εσύ να αδιαφορείς. Οι περισσότεροι από εμάς παρά την οικονομική κρίση έχουμε τουλάχιστον την οικογένεια μας να μας στηρίζει, ένα σπίτι και το σημαντικότερο ζούμε στη χώρα μας και έχουμε ειρήνη. Για σκεφτείτε όμως. Μπείτε λίγο στην θέση αυτών των ανθρώπων που τα έχασαν όλα μέσα σε λίγες μέρες και αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την χώρα τους γιατί διαφορετικά κινδυνεύουν ακόμα και να χάσουν τη ζωή τους. Ξεριζώνονται.
Και για να κάνω το πρόβλημα πιο ειδικό , εφόσον η εισροή για άλλες χώρες της Ευρώπης γίνεται διαμέσου της Ελλάδας. Είναι δυνατόν σε μια χώρα σαν την Ελλάδα , η οποία πάσχει τα τελευταία χρόνια από την μεταναστεύση νέων ανθρώπων ως οικονομικών μεταναστών με σκοπό να βρούν ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον και ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο , να υπάρχουν τέτοιες αντιλήψεις; Πόσο μάλλον για ανθρώπους οι οποίοι έφυγαν χωρίς την θέληση τους από τη χώρα τους και ξεριζώθηκαν;
Ξεχνάμε την μικρασιατική καταστροφή κατά την οποία ξεριζώθηκε βιαίως ένα τεράστιο κομμάτι του Ελληνισμού ;
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι δεν μπορούμε να είμαστε ανθρωπιστές με δόσεις. Οι Σύριοι πρόσφυγες , όσοι περάσουν και όσοι μείνουν τελικά στην Ελλάδα για κάποιο χρονικό διάστημα, πρέπει να χαίρουν της πραγματικής μας αλληλεγγύης και της βοήθεια μας , όποια και αν είναι αυτή. Από εθελοντική βοήθεια μέχρι προσφορά ρούχων , τροφίμων και φαρμάκων που είναι το ελάχιστο που μπορούμε να πράξουμε. Αλλά ακόμα και αν δεν έχουμε για οποιοδήποτε λόγο την δυνατότητα να βοήθησουμε άμεσα ή έμμεσα τους συνανθρώπους μας ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να μπούμε λίγο στη θέση τους και να σκεφτούμε πως είναι να να χάνεις τα πάντα. Μόνο τότε ίσως τους καταλάβουμε έστω και στο ελάχιστο, γιατί αυτό το συναίσθημα καλό θα ήταν να μην το ζήσει ποτέ κανείς άνθρωπος.
Ο ανθρωπισμός είναι ένα συνάισθημα αλληλεγγύης και δεν διακρίνεται από φύλο, θρησκεία και εθνικότητα. Γι αυτό όσοι από εμάς έχουμε σκεφτεί έστω και μία φορά ότι είναι καλύτερο να βοηθήσουμε έναν Έλληνα παρά ένα Σύριο πρόσφυγα , τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή μάλλον θα πρέπει να ξανασκεφτούμε τι άνθρωποι είμαστε.
Είμαστε ανθρωπιστές ; Ή κάνουμε διακρίσεις ; Είναι ο ανθρωπισμός μας μετρήσιμος ;
Β.Μ.
[vc_row][vc_column][thb_gap height=”45″][thb_postcarousel title_position=”bottom-title” columns=”4″ navigation=”true” source=”size:20|post_type:post”][thb_gap height=”45″][/vc_column][/vc_row]
