Ποιος άνθρωπος δεν θέλει την βόλεψη του; Ποιος δεν θέλει να ξυπνάει λίγο πιο αργά το πρωί και να γυρίζει από το σχολείο, το πανεπιστήμιο, τη δουλειά για να έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο να περάσει με την οικογένεια του, τους φίλους του, τον σύντροφο του, λίγο χρόνο να αφιερώσει στον εαυτό του; Ο σημερινός τρόπος ζωής αλλά και η νοοτροπία του κόσμου έχει αλλάξει ραγδαία τα τελευταία χρόνια, αφού η εξέλιξη της τεχνολογίας και το οικονομικό σύστημα στο οποίο ζούμε παρασύρει τα πάντα στο πέρασμα του. Ως φυσική εξέλιξη των πραγμάτων η μεγάλη πίεση οδηγεί στην πόλωση των απόψεων για το lifestyle , στην περίπτωση αυτή ωστόσο όλες οι πλευρές έχουν ένα κοινό γνώρισμα. Όλοι θέλουν να ζουν σαν άνθρωποι. Και αυτό σημαίνει να έχουν ελεύθερο χρόνο.
Από εκεί και πέρα ο κάθε άνθρωπος βιώνει και αντιμετωπίζει την σημερινή πραγματικότητα με τον δικό του τρόπο. Άλλοι μετατρέπονται σε workaholics, άλλοι βολεύονται ή συμβιβάζονται και άλλοι προσπαθούν να ισσοροπήσουν την ζωή τους μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής. Και στις τρεις κατηγορίες οι άνθρωποι πολλές φορές αποτυγχάνουν. Οι πρώτοι σπαταλούν όλη τους την ενέργεια στη δουλειά και παραμελούν επί το πλείστον όλες τις άλλες πτυχές της ζωής τους. Οι δεύτεροι θέτουν τον πήχη της ζωής τους χαμηλά, θέλοντας να αποφύγουν την τρέλα που κυριαρχεί στη καθημερινότητα μας, συμβιβάζονται ή αρνούνται να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό. Η τελευταία κατηγορία ανθρώπων είναι και η πιο ενδιαφέρουσα. Ο διαρκής αγώνας να ισσοροπήσουν ανάμεσα στις σημερινές απαιτήσεις της ζωής μπορεί να μην είναι πάντα επιτυχημένος, αλλά κρύβει το πάθος τους να αποφύγουν την στασιμότητα.
Η εξήγηση της αποτυχίας όλων των παραπάνω είναι απλός. Η καθημερινότητα μας ξεπερνά και δεν είναι εύκολο να την διαχειριστεί κανείς. Το λάθος όλων όμως είναι ότι κανείς δεν ξεβολεύεται για να δοκιμάσει κάτι πέρα από τις συνήθειες του. Από την μικρότερη συνήθεια, μέχρι και τις σημαντικότερες υποχρεώσεις που έχει ένας ενήλικας, οι δικαιολογίες για να αποφύγει μια κατάσταση τείνουν να γίνουν κανόνας. Όλοι ψάχνουν μικρές αποδράσεις για να αλλάξουν παραστάσεις, αλλά όταν οι προτάσεις τους χτυπάνε την πόρτα είναι κουρασμένοι, βαριούνται, θέλουν να αποφύγουν συγκεκριμένους ανθρώπους ή περιστάσεις, είναι busy, δεν τους αρέσει η παρέα, το μέρος, η ιδέα και ναι, σκέφτονται το δύσκολο αύριο. Η ζωή μας με λίγα λόγια.
Προφανώς, όλοι έχουν δύσκολες μέρες, απογοητεύσεις και υποχρεώσεις. Όλοι τρέχουν. Πρέπει όμως να συνειδοτοποιήσουν ένα πολύ απλό αλλά βασικό κανόνα. Πρέπει να μάθουν να φρενάρουν. Με άλλα λόγια να σταματούν για λίγο ότι κάνουν και να γίνονται απλοί θεατές. Μαγικές συνταγές και άνθρωποι που δεν απέτυχαν γιατί είχαν πρόγραμμα δεν υπάρχουν. Αυτοί που δεν αποτυγχάνουν λένε ψέματα. Είναι οι ίδιοι που δεν προσπαθούν. Όλοι είναι απασχολημένοι αλλά ταυτόχρονα πρέπει να είναι πάντα έτοιμοι να εκμεταλεύονται τις ευκαιρίες που τους δίνονται, σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής τους. Ευκαιρίες θα χαθούν. Αυτό που πρέπει να αποφευχθεί είναι οι ευκαιρίες να χάνονται συστηματικά. Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι με το πέρασμα του χρόνου θα γίνουν λιγότερες. Αλλά κάποιος που δεν έχει μάθει να προσπαθεί και να χάνει, αυξάνει τις πιθανότητες του να αποτύχει. Όχι απαραίτητα στην επαγγελματική του πορεία ή στην ζωή του, αλλά στις σχέσεις του με τους ανθρώπους και πάνω από όλα στη σχέση του με τον εαυτό του.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι άνθρωποι αρνούνται να παραδεχτούν την σχέση τους με το χρόνο και κατ’επέκταση το νόημα της ζωής. Όσο πιο γρήγορα αντιληφθεί κανείς τα παραπάνω, τόσο πιο γρήγορα θα μάθει να θέτει όρια. Δεν είναι οι υποχρεώσεις που ορίζουν τον τρόπο ζωής μας. Ο άνθρωπος είναι κύριος του εαυτού του. Η διαρκής άρνηση βάζει μόνο εμπόδια. Επομένως καθένας πρέπει να σκεφτεί τι ταιριάζει στην προσωπικότητα του, να θέτει όσο το δυνατόν υψηλότερους στόχους και να έχει πάντα τη διάθεση να ακούει την γνώμη των άλλων, γιατί κάθε οπτική έχει την δόση αλήθεια της. Όλα αυτά όμως προϋποθέτουν να είσαι έτοιμος να απομακρυνθείς από την ζώνη ασφαλείας σου. Πρέπει να μάθεις να ξεβολεύεσαι.
Βασίλης Μπουρολιάς
