9 χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση επί ελληνικού εδάφους,στο Terravibe Park,οι Muse επέστρεψαν στην Ελλάδα στα πλαίσια του φετινού EJEKT Festival. Δυστυχώς όντας στα πλαίσια του EJEKT Festival η συναυλία δεν πραγματοποιήθηκε σε κάποιο στάδιο όπου ξέρουμε ότι το θέαμα θα έκοβε την ανάσα με 360 stage,απίστευτα σκηνικά και αληθινά drones που ίπτανται πάνω απ’τα κεφάλια του κοινού.Ως μεγάλος φαν του αγγλικού συγκροτήματος όμως δε μπορούσα να χάσω αυτή την ευκαιρία να τους δω από κοντά και να επιβεβαιώσω ότι είναι το καλύτερο live συγκρότημα αυτή τη στιγμή.
Πριν μιλήσουμε για την εμφάνιση των Muse πρέπει να αναφερθούμε στα συγκροτήματα που τους πλαισίωναν.Πρώτη ήταν η Ilia Darlin της οποία η εμφάνιση δεν με βοήθησε να γίνω φαν της.Ακολούθησαν οι Temples με έναν αρκετά ευχάριστο ήχο χωρίς όμως κάτι το ιδιαίτερο και τέλος οι Unkle που έκαναν την τετράωρη αναμονή μες στη ζέστη λίγο πιο γλυκιά.Οι Unkle είναι ένα βρετανικό alternative συγκρότημα με αρκετές επιτυχίες και πολύ ξεχωριστό και ατμοσφαιρικό ήχο και θα πρότεινα να τους τσεκάρετε!
Μετά τους Unkle όμως ήρθε η ώρα που όλοι μας περιμέναμε.Για να πω την αλήθεια μου μέχρι να ακούσω τον συνταγματάρχη από την αρχή του Psycho να μου φωνάζει δεν πίστευα ότι θα έβλεπα από κοντά το αγαπημένο μου συγκρότημα.Χρόνια τώρα ακούω φανατικά Muse κυρίως επειδή με έχουν συναρπάσει οι ερμηνευτικές και οι συνθετικές ικανότητες του frontrunner τους Matthew Bellamy αλλά και ο έντονα πολιτικοποιημένος στοίχος.Δεν πρέπει να είμαι ο μόνος καθώς όταν μπήκε το riff του Psycho η Πλατεία Νερού…σείστηκε!
Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο ως τώρα.Τόσο το συγκρότημα όσο και το κοινό έβγαζαν μια απίστευτη ενέργεια.Ξέχασα την όποια ταλαιπωρία είχα περάσει και απλά άκουγα καθηλωμένος τις αγαπημένες μου μελωδίες προσπαθώντας να δω τους Muse στο stage όποτε έβρισκα ευκαιρία(πολλοί ψηλοί μπροστά ρε γαμώτο).Η παρέα των Bellamy, Wolstenholme και Howard παίζοντας τις μεγάλες της επιτυχίες όπως το Plug in Baby και το Hysteria μαζί με κομμάτια από το βραβευμένο με Grammy Drones,κράτησε το κοινό ξεσηκωμένο καθ’όλη τη διάρκεια της συναυλίας.Άλλωστε το grandioso στυλ που έχουν όλα τους τα τραγούδια είναι ιδανικό για συναυλίες.Η ανεξάντλητη ενέργειά τους,τα μαγικά σόλο του Bellamy και τα υπέροχα σκηνικά ολοκλήρωσαν την επιβλητική σκηνική τους παρουσία.Η βραδιά έκλεισε ιδανικά αν και πολύ σύντομα με το Knights of Cydonia.Το τι έγινε τότε δεν μπορώ να το περιγράψω!!(αρκεί να σας πω ότι παραλίγο να θρηνήσω τα γυαλιά μου και εκείνη τη στιγμή δεν με ένοιαζε στο ελάχιστο)H live εκτέλεση του Knights of Cydonia είναι κάτι που σίγουρα αξίζει να δείτε!!!
Έτσι λοιπόν έκλεισε η πολυαναμενόμενη βραδιά της 23ης Ιουλίου η οποία προσωπικά μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση.Όσο εξαιρετικοί και αν ήταν οι Muse δεν μπορώ να μην στεναχωρηθώ που η συναυλία διήρκησε μόνο μιάμιση ώρα.Γνωρίζω ότι οι Muse έχουν μια πολύ γεμάτη δισκογραφία και είναι αδύνατο να τραγουδήσουν όλα τα καλά τους κομμάτια.Όμως εξεπλάγην που δεν τραγούδησαν κομμάτια όπως το Resistance και το Undisclosed Desires,τα οποία σπάνια λείπουν από setlist συναυλιών τους.Δεν πρόκειται να κατηγορήσω κανέναν καθώς δεν ξέρω γιατί έγιναν αυτές οι επιλογές αλλά ξέρω ότι στο τέλος έμεινα να θέλω κι άλλο.
Ακόμα και έτσι όμως θα ξαναπέρναγα την ίδια ταλαιπωρία χωρίς δεύτερη σκέψη για να δω τους Muse live.Η συναυλία τους ήταν μια ασύγκριτη εμπειρία για μένα και νιώθω πολύ τυχερός που είχα την ευκαιρία να τη ζήσω.Δεν θεωρούνται άδικα τελικά το καλύτερο live act των τελευταίων χρόνων.Ελπίζω να τιμήσουν σύντομα την χώρα μας με μια εμφάνιση και αυτή τη φορά με πιο πλήρες πρόγραμμα.
Σας αφήνω με την αγαπημένη μου live εκτέλεση κομματιού των Muse
ορεστης
[vc_row][vc_column][thb_gap height=”45″][thb_postcarousel title_position=”bottom-title” columns=”4″ navigation=”true” source=”size:20|post_type:post”][thb_gap height=”45″][/vc_column][/vc_row]
