Έχει περάσει περίπου μια βδομάδα απο την μεγαλοπρεπή, συγκινητική και πάνω απ’όλα ανεπανάληπτη σε ποιότητα 57η τελετη απονομής των Grammy Awards. Ακούσαμε πολλά, είδαμε ακόμα περισσότερα αλλά στην πραγματικότητα πολύ που καταλάβαμε γιατί όλος αυτός ο ντόρος…
Τι είναι λοιπόν τα περιβόητα Grammys; Ιστορικά, πρόκειται για βραβεία που σκοπό έχουν να αναδείξουν καλλιτέχνες οι οποίοι είχαν μεγάλη προσφορά στη μουσική τη χρονιά που πέρασε. Η πρώτη τελετή έγινε το 1959, βραβέβοντας έκτοτε καλλιτέχνες σε κατηγορίες όπως “Καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς”, “Καλύτερο τραγούδι της χρονιάς”, “Καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης”, και καλύπτοντας ενα ευρύ φάσμα διαφόρων ειδών μουσικής απο ροκ και μέταλ έως RNB και χιπ χοπ, αλλά τεντώνοντας το σε πάνω απο 80 κατηγορίες, σε βαθμό που κανείς απορεί με το κουράγιο των ανθρώπων που έκατσαν να βρουν το καλύτερο gospel τραγούδι της χρονιάς.
Νικητές θα περιμέναμε να βγαίνουν άνθρωποι καλλιτέχνες, των οποίων το έργο όντως έκανε τη μουσική πλουσιότερη, που λειτουργούν μέσα απο τα κομμάτια τους ως πηγή έμπνευσης για εμάς τους κοινούς θνητούς. Παλιότερα τα σάρωναν μεγάλοι μουσικοί (βλεπε U2, Aretha Franklin, Stevie Wonder και άλλοι), αλλά με τα χρόνια ήρθε και η παρακμή… Όταν “καλλιτέχνες” όπως ο Kanye West, o Jay-Z ή η Beyoncé έχουν πάνω από 20 Grammys ήδη, ενώ οι Queen, Guns ‘n’ Roses, Led Zeppelin, The Who, Tupac και δεκάδες άλλοι δε βρέθηκαν ποτέ στη χρυσή λίστα. Δηλαδή καλλιτέχνες με γιγαντιαίες πορείες στο παγκόσμιο μουσικό στεραίωμα για δεκαετίες και θρυλική πλέον υπόσταση δεν έχουν αναγνωριστεί από τα βραβεία.
Άρα κάτι πάει στραβα. Τα Grammys καταλήγουν να είναι λοιπόν μια ακόμα διέξοδος για την προώθηση και βράβευση της χαμηλού επιπέδου μουσικής που αποκτά τεράστια δημοτικότητα πολύ γρήγορα, και χάνεται ακόμα γρηγορότερα. Αποκλειστικός σκοπός η θεοποίηση των trends της καθε χρονιάς εστιάζοντας στις περσόνες… Αυτά βλέπει και ο καημένος ο Kanye και μιας και δε τα κατάφερε φέτος για Grammy είπε να θέσει τις βάσεις για τα βραβεία του ’16, με ένα σόου υποστήριξης(ξανά) στην αδικημενη φίλη του Beyoncé.
Υ.Γ. Είναι πολύ στενάχωρο πάντως που βλέπεις οτι μεγάλοι μουσικοί όπως ο Paul McCartney ή ο Stevie Wonder συμμετέχουν σε αυτά τα εντελώς εμπορικά σοου, επισκιάζοντας το τεράστιο παρελθόν τους για τα βραβεία που χαρακτηρίστηκαν “I don’t know what this means, I don’t think it means anything ”(Eddie Vedder των Pearl Jam) και “We should not be gathering in a big room and looking at each other and pretending that this is important”(Justin Vernon των Bon Iver) και κατηγορήθηκαν από δεκάδες καλλιτέχνες και κριτικούς για έντονη εμπορευματοποίηση και μεγάλη υποκειμενικότητα στην κρίση τους.
