Ανέκαθεν υποστήριζα τον Ολυμπιακό και ότι διαβάσετε είναι η άποψη μου για όσα συνέβησαν στους 5 τελικούς του πρωταθλήματος της Α1. Σαν φίλαθλος και όχι σαν οπαδός λοιπόν:
Πάει κι αυτό το πρωτάθλημα… Μετά από 5 τελικούς με τον Ολυμπιακό και πολλά ανάμεικτα συναισθήματα ο Παναθηναϊκός στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδος! Με το σκορ στο 2-2 και με τις 2 ομάδες να έχουν υπερασπιστεί τις έδρες τους, το 5ο ματς στο ΣΕΦ χθες (11/06) ήταν το καθοριστικό. Το τελευταίο ματς μας επιφύλασσε break που ήταν πέρα για πέρα δίκαιο.
Συνολικά σε όλη τη σειρά είδα κάτι το οποίο δεν περίμενα, δηλαδή πως οι 4 πρώτοι τελικοί ήταν από μέτριοι εώς κακοί (συγκριτικά με όσα έχουμε δει τα περασμένα χρόνια) από άποψη θεάματος. Είδα όμως και έναν Ολυμπιακό χωρίς πάθος και ψυχή που ήταν τα βασικά του χαρακτηριστικά, αυτά που τον έφεραν στην κορυφή τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Ήταν πολύ νωχελικός και χωρίς διάθεση, ενέργεια και νεύρο. Αυτό ουσιαστικά έγινε σχεδόν σε όλα τα ματς μετά τον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ και πραγματικά μου έκανε πολύ κακή εντύπωση. Ήταν σαφέστατα κατώτερος των περιστάσεων…
Αντίθετα ο Παναθηναϊκός που ήταν κι αυτός λαβωμένος από την ευρωπαϊκή του αποτυχία αντιμετώπισε την κατάσταση πολύ καλύτερα από τον αντίπαλό του. Αν και βρέθηκε να χάνει με 2-1 στη σειρά των τελικών κατάφερε να πάρει μέσα στο ΣΕΦ ένα πανάξιο και παλικαρίσιο πρωτάθλημα. Με τον Τσάβι Πασκουάλ να παραδίδει μαθήματα στον ανήμπορο Σφαιρόπουλο και τους παίκτες του «τριφυλλιού» να βγάζουν ενέργεια και ψυχή στο παρκέ ο Παναθηναϊκός κυριολεκτικά ποδοπάτησε τους «ερυθρόλευκους». Έδειξε ότι ήθελε πολύ περισσότερο αυτόν τον τίτλο και ότι κάθε άλλο παρά χορτασμένος είναι από πρωταθλήματα. Έκανε μάλιστα το ντάμπλ αφήνοντας τον Ολυμπιακό με την… όρεξη και άτιτλο.
Προσωπικά πιστεύω πως ο Ολυμπιακός έχει ένα πιο γεμάτο και δεμένο ρόστερ από τον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια αλλά στους τελικούς δεν το απέδειξε ποτέ. Ίσως ήταν η χειρότερή του εικόνα εδώ και χρόνια… Αν κάνω λάθος διορθώστε με αλλά, με εξαίρεση το 2ο ματς που έγινε στο ΟΑΚΑ και δεν το είδα, σε όλα τα ματς ο Ολυμπιακός έπαιξε καλά ΜΌΝΟ τα 5 τελευταία λεπτά του 3ου τελικού στο ΣΕΦ που έκανε μια μεγάλη ανατροπή. Εξαιρώντας λοιπόν αυτό το διάστημα, σας προκαλώ να μου βρείτε έναν παίκτη που προσπάθησε και κατάφερε να δώσει όσα έπρεπε στο παρκέ. Κάποιοι ίσως σκεφτήκατε τον Green και κάποιοι ίσως τον Milutinov που έδιναν την εντύπωση ότι προσπαθούν μόνοι τους πολλές στιγμές. Σπανούλης, Πρίντεζης, Μπιρτς, Young, Waters και Παπαπέτρου ήταν κάκιστοι ενώ σε ρηχά νερά κινήθηκε ο Παπανικολάου, ο Αγραβάνης και ο Μάντζαρης. Δε συμφωνώ λοιπόν με τον κύριο Σφαιρόπουλο που λέει ότι ο Ολυμπιακός ήθελε αλλά δεν μπορούσε γιατί πολύ απλά δεν ήθελε όσο ο Παναθηναϊκός.
Αντίθετα ο Πασκουάλ σωστά δηλώνει ότι: “μετά τη Φενέρμπαχτσε δεν κλαίγαμε, βρήκαμε τη λύση”. Οι παίκτες του ήταν σαφώς ανώτεροι και πιο αποδοτικοί με τους Rivers, James και Καλάθη να είναι οι μπροστάρηδες αυτής της ομάδας. Ειδικά ο Καλάθης που έχει ακούσει τόσα από τους φιλάθλους του ΠΑΟ έκλεισε στόματα με τα εκπληκτικά ματς που έκανε στους φετινούς τελικούς. Μοίρασε ασίστ, σκόραρε, έπαιξε άμυνα και έλεγξε το ρυθμό του παιχνιδιού.
Συγχαρητήρια στον Παναθηναϊκό για το πανάξιο πρωτάθλημα που πήρε γα 4η φορά στην ιστορία του μέσα στο ΣΕΦ. Ακόμα και οι πιο ένθερμοι φίλαθλοι του Ολυμπιακού παραδέχονται την ανωτερότητα του αντιπάλου τους σε αυτά τα ματς. Έχω όμως 2 τελευταίες παρατηρήσεις. Πρώτον ότι πρέπει να σταματήσει αυτή η «καραμέλα» της διαιτησίας. Κάθε φορά που υπάρχει λάθος ή αμφισβητούμενη απόφαση των διαιτητών και οι μεν και οι δε βγάζουν γλοιώδεις ανακοινώσεις ή διαμαρτύρονται δημόσια. Δεύτερον πρέπει επιτέλους κάτι να γίνει σ αυτή τη χώρα με τα επεισόδια στους αγωνιστικούς χώρους. Δεν μπορεί κάθε φορά το γήπεδο να μετατρέπεται σε ζούγκλα επειδή το θέλουν 10-20 ανεγκέφαλοι. Τώρα ήταν ο Ολυμπιακός αύριο θα είναι ο Παναθηναϊκός, δεν έχει σημασία. Εκεί διαφέρει ο φίλαθλος από τον οπαδό. Δεν τους γουστάρουμε πια τους οπαδούς! Βαρεθήκαμε τις φασαρίες σας, τα ατυχήματα και τις ζημιές που προκαλείτε, βαρεθήκαμε να ασχολούμαστε μαζί σας! Δεν αγαπάτε την ομάδα σας, αλλά μόνο τους εαυτούς σας! Δεν ξέρετε να χάνετε, δεν μπορείτε να αποδεχτείτε την ήττα, αλλά δεν αφήνετε και την ομάδα σας να χάσει όπως πρέπει με αξιοπρέπεια και σεβασμό στον αντίπαλο! Δεν χωράνε καφριλίκια στα γήπεδα. Μας κουράσατε πια, σας σιχαθήκαμε…
Υ.Γ.1: Ενώ παρακολουθούσα το ματς έξω σε μια καφετέρια, κάποιο «καλό παιδί» είπε με πάθος όταν ξεκίνησαν τα επεισόδια: «Κάφτε τους όλους τους ρε έτσι!!!». Τα σχόλια δικά σας…
Υ.Γ.2: Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς.
Scissors38th
[vc_row][vc_column][thb_gap height=”45″][thb_postcarousel title_position=”bottom-title” columns=”3″ navigation=”true” source=”size:20|post_type:post”][thb_gap height=”45″][/vc_column][/vc_row]
