Για μια ακόμη φορά, η ομάδα του Παρισίου δεν κατάφερε να υλοποιήσει αυτό που ζητάει ο κόσμος της, «PARIS SG, FAIS NOUS REVER», δηλαδή κάνε μας να ονειρευτούμε. Αν και βρίσκομαι μέσα σε αυτή τη μερίδα φαν που υποστηρίζει την Παρί, δεν μπορώ να μην σχολιάσω όλα αυτά τα επιφανειακά επιχειρήματα εναντίον της ομάδας, όπως επίσης και τις αδυναμίες της. Αφορμή δεν στάθηκε μόνο ο αποκλεισμός της από την αμφισβητούμενη ΡΕΑΛ, αλλά και όλα τα άσεμνα σχόλια χωρίς στοιχειώδη επιχειρήματα εναντίον της, ενώ μπορεί κάποιος να σταθεί στις υπάρχουσες ποδοσφαιρικές της αδυναμίες, που δυστυχώς είναι πολλές ( από το γήπεδο μέχρι και τη διοίκηση).
Θα ήθελα να ξεκινήσω τονίζοντας ότι, ο φετινός αποκλεισμός της από των γύρο των «16» του Champions league ήταν για μένα αναμενόμενος και δεν πρόκειται να δικαιολογήσω την ήττα στην απώλεια του Neymar Jr. λόγω τραυματισμού. Η Ρεάλ για άλλη μια φορά απέδειξε την κυριαρχία της, ειδικά στη ρεβάνς όπου και έλεγξε πλήρως το παιχνίδι, παρά την απουσία των Kross & Modric (από τους πιο καλούς half στον κόσμο). Δεν έκανε το παραμικρό λάθος για 90’ και δεν έδωσε καμία δυνατότητα στους Παριζιάνους να εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες της. Ίσα ίσα, το πρώτο λάθος του Alves το εκμεταλλεύτηκε και «καθάρισε» το παιχνίδι με τον Ronaldo. Η «Βασίλισσα της Ευρώπης» Real Madrid με απογοητευτική παρουσία στο ισπανικό πρωτάθλημα και στο κύπελλο (χαρίζοντας τον αποκλεισμό της), έπαιξε τα ρέστα της στο φετινό Champions League και δικαιώθηκε κόντρα στην PSG. Για μένα, το πρώτο ματς δεν ήταν αντάξιο για το 3-1 που κατάφερε, διότι με μια δόση υπερβολικής τύχης και έναν διαιτητή να σφυρίζει ξεκάθαρα την έδρα, δεν μπορεί κανένας να αμφισβητήσει την επί δύο συναπτά έτη πρωταθλήτρια του Champions League. Βέβαια, την ώρα της ρεβάνς ο Zidane και η ομάδα του απέδειξε γιατί για μια ακόμα χρονιά, παρά την κακή φετινή πορεία τους, είναι ξανά διεκδικητές του τίτλου.
Με στεναχωρεί πάρα πολύ να είμαι από τη μεριά των φιλάθλων που δέχονται κάθε μέρα σχολιάκια όπως «Τα λεφτά των Αράβων δεν πιάσαν τόπο» ή «Ο κύριος 222M ευρώ δεν τα κατάφερε». Αυτές οι αναφορές είναι τουλάχιστον παιδικές και ταιριάζουν σε άτομα που δεν γνωρίζουν από ποδόσφαιρο. Εξίσου λυπάμαι και τους αρθογράφους στα media, που στηρίζουν τα επιχειρήματα τους σε τέτοιου στυλ προτάσεις. Εσύ λοιπόν ΚΥΡΙΕ καλό είναι να ξέρεις ότι, φυσικά τα ράσα δεν κάνουν τον παπά αλλά ποτέ δεν άκουσα κανέναν να σχολιάζει το όργιο μεταγραφών με εξεφτελιστικά ποσά, ομάδων όπως της Juventus, Barcelona, Real Madrid, M.City, M.United ή και της Bayern (λιγότερο από όλες). Όλες αυτές οι ομάδες σκάνε κοντά στα 200 εκατομμύρια κάθε χρόνο, χωρίς να παίρνουν το Champions league ή και το πρωτάθλημα ακόμα . Για να χτιστεί η Ρώμη θέλει χρόνο δεν γίνεται σε μία μέρα. Όσο θα χάνει η ομάδα του Παρισίου τόσο θα φουντώνει η όρεξη μου να βλέπω την ομάδα. Άλλωστε τα ίδια άτομα που κράζουν, υποστηρίξανε Barcelona και πανηγυρίσανε στα πέναλτι του Neymar JR. και του Suarez, αυθαιρεσίες ντροπιαστικές για το ποδόσφαιρο στη «μεγαλύτερη» διοργάνωση.
Λυπάμαι που το λέω και χαλάω τα όνειρα σε μερικούς φιλάθλους αλλά η ομάδα «Αράβων» της PSG δεν είναι αυτή που έχει δαπανήσει τα περισσότερα χρήματα από τις προ αναφερόμενες αλλά η M.City. Δεν θέλω να μπω στο τρυπάκι ποιός ξόδεψε περισσότερα από ποιόν είναι αστείο και χαζό. Όπως τα σκάνε και αυτές οι ομάδες έτσι τα σκάνε και ομάδες σαν την Milan και την Barca ( Dembele + Coutinho= 360M ευρώ ) την Chelsea και τη M.United. Έτσι έχει γίνει το ποδόσφαιρο δυστηχώς και σε αυτόν τον χορό δεν χορεύει μόνο η PSG αλλά ΟΛΕΣ. Και θα ήθελα να κλείσω τον τομέα αυτό αναφέροντας ότι η Milan των πολλών κυπέλλων και της μεγάλης της ιστορίας της που μας έκανε να την αγαπήσουμε δίνει αβέρτα λεφτά και είναι στον πάτο του Ιταλικού πρωταθλήματος, ενώ διακινδυνεύει και με αποκλεισμό από το Europa από την φάση των «16» ( Ύστερα από το 0-2 μέσα στην έδρα της από την Arsenal ).
Εγώ προσωπικά μπορώ να αναγνωρίσω τα θετικά της PSG, αφού έχει αγκαλιάσει πάρα πολύ κόσμο, ενώ πλέον παγκοσμίως θα βρεις υποστηρικτές της. Ο κορμός της ομάδας και οι παίχτες που κάνουν την διαφορά έρχονται από τις ακαδημίες. Ο Rabiot πρώτος απ’όλους αλλά και ο Veratti, Marquinhos, Kurzawa, Meunier, Areola, Trapp, T.Silva ( Σίγουρα όχι ακαδημία αλλά είναι αρχηγός και παίζει από το ’11) είναι παίκτες κορμού και πολύ σημαντικά στελέχη της ομάδας. Δυστηχώς η απώλεια του Blaisse Matuidi φαίνεται καθώς η PSG έχει ανάγκη από καλούς επιθετικούς half. Αν δει κάποιος σφαιρικά το ζήτημα του «τις πταίει» για την ομάδα των Παριζιάνων, σίγουρα οι προαναφερόμενοι παίκτες δεν είναι το πρόβλημα. Τα μετόπισθεν, το κέντρο αλλά και ο τερματοφύλακας δίνουν πολύ καλές εντυπώσεις και σταθερότητα.
Το πρόβλημα έγκειται κατά ένα ποσοστό στην αλαζονική επιθυμία του προέδρου και του προπονητικού team να φτιάξουν μια μηχανή γκολ από το μηδέν, χωρίς να δεθούν οι παίκτες πρώτα μεταξύ τους. Ναι οι επενδύσεις που έχουν κάνει είναι μεγάλες αλλά ας τους πει κάποιος να επενδύσουν στο κέντρο και τα Half της ομάδας. Αυτή τη στιγμή έχουν 5 επιθετικούς μεγάλα ονόματα και κάποιοι από αυτούς πάνε αχρησιμοποίητοι κάθε φορά ( Draxler, Di Maria, Neymar, Cavani, Mbappe). Ο Unai Emery, ο βάσκος προπονητής, για να μη τους αφήσει παραπονεμένους φυσικά, κάνει συχνά αλλαγές και η ομάδα ποτέ δεν έχει πρακτικά τον ίδιο κορμό. Μπορεί επιθετικά η ομάδα να πετάει αλλά στις σόλο επιλογές και όχι στις ομαδικές. Τα μετόπισθεν συνεργάζονται τέλεια αλλά o προπονητής φαίνεται ανήμπορος να διαχειριστεί το επιθετικό υλικό. Η απουσία επιθετικού half φαίνεται όλο και πιο εμφανής, αφού με το που τραυματίστηκε ο Neymar JR. δεν υπήρχε έμπειρος ποδοσφαιριστής να πάρει την μπάλα και να την κατεβάσει από το κέντρο. Το είδαμε ολοκάθαρα αυτό στη ρεβάνς με την ΡΕΑΛ.
Τόσο ο πρόεδρος, Kelaifi, όσο και το προπονητικό team κάνουν ακριβές επιλογές χωρίς να είναι ικανοί να τις διαχειριστούν. Πιο σημαντική είναι η επένδυση στη πειθαρχία και στη δημιουργία μιας ομάδας με άξονα, αντί για την πλήρη εξάρτηση της συνολικής απόδοσης, από τους τραυματισμούς και τα καπρίτσια του Neymar. Αυτό που βλέπω είναι μια δειλή ομάδα, που της λείπει κάποιος να της επιβάλλει θέληση και τσαγανό. Δεν ξέρω πως θα γίνει αυτό, αλλά η λύση δεν είναι οι μεταγραφές για έξτρα επιθετικό. Ο πρόεδρος πρέπει να δώσει λεφτά όχι σε μονάδες αλλά σε αυτόν που θα πάρει τις μονάδες και θα τους κάνει ΟΜΑΔΑ. Βλέπω τον Guardiola και τον Zidane και τους θαυμάζω που το έχουν καταφέρει αυτό και αναζητώ να το δω αυτό και στην PSG. Βλέπω τον Jurgen Klopp και τον Gattuso και θαυμάζω τις απαιτήσεις που έχουν από τους παίχτες τους να μην αρκούνται στο λίγο. Η PSG βρίσκεται σε μειονεκτική θέση, αφού συμμετέχει σε ένα φτωχό πρωτάθλημα από άποψη ανταγωνιστικότητας. Δεν έχουν πολλά παιχνίδια στα πόδια τους οι παίκτες, που η μπάλα να «καίει» και δεν ξέρω κατά πόσο ο Emery ή ο Khelaifi μπορούν να τους το μεταδώσουν.
Καμιά φορά η λύση είναι και η υπομονή. Aς αποκλειστούμε και τα επόμενα 5 χρόνια από το Champions League, δεν χρειάζεται κάθε χρόνο να γίνονται δομικές αλλαγές. Σύγκλινε σε μία δομή, μάθε τους παίκτες σε ένα μοτίβο και δούλεψε το. Οι ομάδες σαν τις Liverpool, M.United, Chelsea ψάχνουν κάθε χρόνο την έξοδο στο Champions League μετά από δεκαετία σχεδόν. Έχω μάθει να υποστηρίζω την ομάδα και στα χειρότερα της όποια και αν είναι αυτή. Προσωπικά θα περιμένω μέχρι να πεθάνω την ομάδα να πηγαίνει μπροστά και να κατακτά αυτό που της αξίζει και είμαι σίγουρος ότι δεν είναι απλά ένα όνειρο. Οι δυνατότητες είναι εμφανέστατες. Δούλεψε τις μικρολεπτομέρειες σου σαν ΟΜΑΔΑ, αντιμετώπισε τα προβλήματα σου σαν ΟΜΑΔΑ και αύριο θα ανήκεις και εσύ μέσα στα ονόματα της ιστορίας του ποδοσφαίρου ως κατακτητής του κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Agalex
[vc_row][vc_column][thb_gap height=”45″][thb_postcarousel title_position=”bottom-title” columns=”3″ navigation=”true” source=”size:20|post_type:post”][thb_gap height=”45″][/vc_column][/vc_row]
