Το ποδόσφαιρο είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας μας και με αφορμή το χθεσινό αγώνα της Μπαρτσελόνα με την Παρί Σεν Ζερμέν διάχυτα συναισθήματα κατέκλεισαν το μυαλό μου. Παρόλο που δεν είχα ιδιαίτερη προτίμηση για το ποιος θα προκριθεί στην φάση των 8 της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ήμουν με το μέρος της ομάδας του Παρισιού. Άλλωστε παρά το 4-0 του πρώτου αγώνα, η Παρί ναι μεν ήταν υπολογίσιμος αντίπαλος για την Μπαρτσελόνα αλλά αποτελούσε αουτσάιντερ στα μεταξύ τους νοκ-αουτ παιχνίδια. Η Μπαρτσελόνα ήταν σίγουρο ότι θα αντιδρούσε αλλά κανείς δεν πίστευε ότι θα ανέτρεπε το σκορ του πρώτου ματς.
Και ενώ είχαμε φτάσει στο 88ο λεπτό του αγώνα ο Νεϊμάρ πραγματοποίησε μια εξαιρετική εκτέλεση φάουλ. Γκολ και 4-1, αλλά και πάλι οι καταλανοί χρειάζονταν 2 γκολ για να προκριθούν. Ώσπου στο 90′ ο Σουάρεζ βουτά στην μικρή περιοχή της Παρί, με τον διατητή να σφυρίζει λανθασμένα πέναλντι και να βάζει τους Ισπανούς και πάλι σε τροχία πρόκρισης. Οποιοσδήποτε και αν έβλεπε τη φάση του πέναλντι θα καταλάβαινε ότι ο γνωστός για τις αντιαθλητικές του συμπεριφορές Λουίς Σουάρεζ ήθελε να παραπλανήσει το διαιτητή. Και τα κατάφερε. Και μάλιστα στο πιο κρίσιμο σημείο του ματς. Στο 90′, με την Μπαρτσελόνα να χρειάζεται δύο γκολ σε πέντε λεπτά. Να υπενθυμίσω ότι στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου και σε εξίσου καθοριστικό σημείο, στο 48′ ο διαιτητής υπέδειξε και πάλι λανθασμένα πέναλντι υπέρ του Νεϊμάρ σε μια φάση που κάθε ποδοσφαιρόφιλος αναρωτιόταν τι συνέβη. Ο παίκτης της Παρί που μάρκαρε το Νεϊμάρ γλιστρά και πέφτει, και ο επερχόμενος βραζιλιάνος επιθετικός πέφτει πάνω του. Είναι προφανές από το ριπλέι ότι εκμαιεύει την παράβαση, καθώς θα μπορούσε απλά να περάσει τον πεσμένο αμυντικό και να βγάλει την πάσα. Για να προλάβω όσους πουν ότι υπερβάλλω, ο διαιτητής μετά από αυτή τη φάση έδωσε κίτρινη τόσο στον Νεϊμάρ όσο και στο Σουάρεζ για θέατρο μέσα στην μικρή περιοχή! Δυστυχώς όμως το κακό είχε γίνει.
Ομολογώ πώς τέτοια αδικία είχα καιρό να νιώσω. Δεν ήταν η πρώτη φορά που κάποιος αδικείται αλλά τέτοιας έκτασης κοροϊδία δεν έχω ξαναδεί από τότε που ο Παναθηναϊκός έχασε στο Καραϊσκάκη από τον γηπεδούχο Ολυμπιακό με 2-1 (με γκολ οφσάιντ) αντί να κερδίσει με 2-1, και έμεινε 10 βαθμούς πίσω από τον αιώνιο αντίπαλο του αντί να μειώσει την διαφορά στους 4 βαθμούς και να παραμείνει στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Η ιστορία είναι γνωστή αφού στη συνέχεια υπήρξαν επεισόδια και παίκτες των πρασίνων τραμπουκίστηκαν από κόκκινους οπαδούς. Τότε είχα πεί ότι δεν θα παρακολουθούσα ξανά ελληνικό ποδόσφαιρο και το τήρησα. Χθες έκανα το ίδιο για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ναι η Μπαρτσελόνα πάλεψε, ναι έπαιξε καλύτερα αλλά η κακή εμφάνιση της Παρί και η πολύ καλή βραδιά των καταλανών δεν σβήνει την αδικία. Τα δύο από τα έξι γκολ και μάλιστα σε κρίσιμα σημεία του αγώνα αλλοίωσαν το αποτέλεσμα. Και αυτό δεν αλλάζει.
Οπαδοί, τύπος και ΜΜΕ φυσικά μίλησαν για μυθική ανατροπή, την μεγαλύτερη στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Για τον ήρωα Μέσι, ο οποίος πράγματι απέδωσε τα μέγιστα. Για τον ήρωα Νεϊμάρ που πράγματι μάγεψε με την απευθείας εκτέλεση φάουλ. Αλλά βούταγε καλύτερα και από το Μάικλ Φέλπς στην μικρή περιοχή της Παρί. Για τον ήρωα Σουάρεζ που συναγωνιζόταν τον συμπαίκτη του για το καλύτερο θέατρο. Πραγματικά ένας υγειής φίλαθλος δεν θα πανηγύριζε και δεν θα χαιρόταν τόσο πολύ με αυτή τη νίκη. Στην παρέα με την οποία είδα το ματς, υπήρχε ένας τέτοιος. Ο οποίος παρότι υποστηρικτής της Μπαρτσελόνα, δεν μπορούσε να χαρεί με αυτό που έγινε.
Οι πανηγυρισμοί όμως όλων γι’αυτό που συνέβη χθες με έβαλε σε σκέψεις. Σε τι κοινωνία άραγε ζούμε. Μπορεί το ποδόσφαιρο να είναι μόνο ένα παιχνίδι, αλλά σκεφτείτε στην καθημερινότητα πόσες φορές άνθρωποι πανηγυρίζουν με αποφάσεις ή γεγονότα που αδικούν κατάφορα άλλους ανθρώπους. Πώς γίνεται να χαίρεσαι με μια αδικία αντί να αποτροπιάζεις; Αν στην θέση της Παρί χθες βρισκόταν μια ελληνική ομάδα, να είστε 100% σίγουροι ότι όλοι θα έγραφαν και θα μιλούσαν για την μεγαλύτερη αδικία στον παγκόσμιο αθλητισμό. Αλλά τέτοιοι άνθρωποι είμαστε. Όταν μια αδικία μας ευνοεί δεν μας ενδιαφέρει η μεριά του αδικημένου. Σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας. Αν όμως η αδικία γίνει σε βάρος μας, θα φέρουμε τον κόσμο ανάποδα για να διορθωθεί η κατάσταση και να τιμωρηθούν όσοι μας αδίκησαν. Οξύμωρο. Αλλά αληθινό.
[vc_row][vc_column][thb_gap height=”45″][thb_postcarousel title_position=”bottom-title” columns=”4″ navigation=”true” source=”size:20|post_type:post”][thb_gap height=”45″][/vc_column][/vc_row]
